112. ปหิเตเยว อนุชานนา

[199 . อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุสฺส ภาตา คิลาโน โหติฯ โส เจ ภาตุโน สนฺติเก ทูตํ ปหิเณยฺย – ‘‘อหญฺหิ คิลาโน, อาคจฺฉตุ เม ภาตา, อิจฺฉามิ ภาตุโน อาคต’’นฺติ, คนฺตพฺพํ, ภิกฺขเว , สตฺตาหกรณีเยน, ปหิเต, น ตฺเวว อปฺปหิเตฯ สตฺตาหํ สนฺนิวตฺโต กาตพฺโพฯ

อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุสฺส ภคินี คิลานา โหติฯ สา เจ ภาตุโน สนฺติเก ทูตํ ปหิเณยฺย – ‘‘อหญฺหิ คิลานา, อาคจฺฉตุ เม ภาตา, อิจฺฉามิ ภาตุโน อาคต’’นฺติ, คนฺตพฺพํ, ภิกฺขเว, สตฺตาหกรณีเยน, ปหิเต, น ตฺเวว อปฺปหิเตฯ สตฺตาหํ สนฺนิวตฺโต กาตพฺโพฯ

อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุสฺส ญาตโก คิลาโน โหติฯ โส เจ ภิกฺขุสฺส สนฺติเก ทูตํ ปหิเณยฺย – ‘‘อหญฺหิ คิลาโน, อาคจฺฉตุ ภทนฺโต, อิจฺฉามิ ภทนฺตสฺส อาคต’’นฺติ, คนฺตพฺพํ, ภิกฺขเว, สตฺตาหกรณีเยน, ปหิเต, น ตฺเวว อปฺปหิเตฯ สตฺตาหํ สนฺนิวตฺโต กาตพฺโพฯ

อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุคติโก คิลาโน โหติฯ โส เจ ภิกฺขูนํ สนฺติเก ทูตํ ปหิเณยฺย – ‘‘อหญฺหิ คิลาโน, อาคจฺฉนฺตุ ภทนฺตา, อิจฺฉามิ ภทนฺตานํ อาคต’’นฺติ, คนฺตพฺพํ, ภิกฺขเว, สตฺตาหกรณีเยน, ปหิเต, น ตฺเวว อปฺปหิเตฯ สตฺตาหํ สนฺนิวตฺโต กาตพฺโพฯ

เตน โข ปน สมเยน สงฺฆสฺส วิหาโร อุนฺทฺริยติฯ อญฺญตเรน อุปาสเกน อรญฺเญ ภณฺฑํ เฉทาปิตํ โหติฯ โส ภิกฺขูนํ สนฺติเก ทูตํ ปาเหสิ – ‘‘สเจ ภทนฺตา ตํ ภณฺฑํ อาวหาเปยฺยุํ, ทชฺชาหํ ตํ ภณฺฑ’’นฺติฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํฯ อนุชานามิ, ภิกฺขเว, สงฺฆกรณีเยน คนฺตุํฯ สตฺตาหํ สนฺนิวตฺโต กาตพฺโพติฯ

ปหิเตเยว อนุชานนา นิฏฺฐิตาฯ

วสฺสาวาสภาณวาโร นิฏฺฐิโตฯ

113. อนฺตราเย อนาปตฺติวสฺสจฺเฉทวาโร

[200] เตน โข ปน สมเยน โกสเลสุ ชนปเท อญฺญตรสฺมิํ อาวาเส วสฺสูปคตา ภิกฺขู วาเฬหิ อุพฺพาฬฺหา โหนฺติฯ คณฺหิํสุปิ ปริปาติํสุปิฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํฯ